Гэхдээ л тухайн үедээ хүн бүрийн орж үзэхийг хүсдэг гоё хаус байлаа. Тэр хавиар явсан хүн зог ту­сан "Очирбат гуай хашаа­ныхаа хогийг цэвэрлэж байна лээ" гэсэн сонин мэдээ дуулгадаг байв. Саяхан тэр хавиар явтал анхны Ерөнхийлөгчийн маань хаусыг нурааж бай­­гаа харагдлаа. Сонсох нь ээ Монгол Улсын анхны Ерөн­хий­­лөгч П.Очирбат гуай хаусаа зарсан аж. Тэр авсан компани нь байшинг нь буулгаж хаяад оронд нь олон давхар орон сууц барих гэнэ.

"Хуучин юм ул болж шинэ юм зул болдог" хорвоо ч гэлээ энэ байранд харамсах сэтгэл төрлөө. Монголчууд бид зах зээлийн хям­ралын хүнд цаг үед энэ орон сууцыг (хаус гэнэ үү) анхны Ерөнхийлөгч П.Очирбат гуайд барьж өгсөн. Бусад орны Ерөнхийлөгч нараас дутаахгүй, орон байртай байлгах  гэсэндээ барьж өгсөн ард түмний сэтгэлийн бэлэг билээ. Бидний нүдэн дээр өгсөн бэлгийг нурааж, няцалж байгаа мэт эвгүй харагдах юм аа.

Үндсэн хуулийн Цэцийн гишүүн, "Тэнгэрийн цаг" компанийн захирал П.Очирбат гуай энэ бай­шингаа зарахгүй байж болоогүй юм байх даа. "Миний ард түмэн өгсөн" гээд яриад сууж байвал олон хүнд таатай санагдана. Хэзээ нэгэн цагт  ханан дээр нь "Монгол Улсын анхны Ерөнхийлөгч П.Очирбатад ард түмнээс нь барьж өгчээ" гэж бичих л байв. Ер нь бусад улс орны Ерөнхий­лөгч тэр болгон орон байраа зараад байдаггүй. Хожмоо тухайн хүний намтар, түүхийг өгүүлсэн гэр музей болдог түүхтэй.

Тэр байрнаас нэг их холгүй Монгол Улсын Ерөнхий сайд агсан Пэлжидийн Гэндэн амьдарч, ажил­лаж байсан байр бий. Тэр байранд ороход 1930-аад оны түүх сэвэлзэх шиг болдог. Гашуун ч гэлээ 1937 оны түүхийн сургамж тэр байшинд байдаг юм. Анхны Ерөнхийлөгч П.Очирбат гуайн байшин одоо ч гэсэн түүх өгүүлсээр байна. Үнсэн блокоор барьж, тоосгоор бүрсэн ч гэлээ энэхүү байшинд ардчилсан хувьсгал, зах зээлийн нийгэм тодоос тод ул мөрөө үлдээжээ.